Monday, April 03, 2006

Ano Ba Talaga Ate?

I really don’t know why I feel this way. Ang gulo-gulo talaga. Kanina mag kasama kami and what’s new ba? We fought again. I don’t know why. Parang every little thing he does irritates me. He asked na mag-usap kami kasi daw napapansin nya madalas daw kaming mag away nitong mga nakakaraang araw. So we did. We talked and he was frustrated na kasi nga away kami ng away… He even cried. Pero dahil mahal daw nya ako di daw nya magawang kontrahin ako. Which was true. I felt na I’m being too hard on him these past few days. And I knew mapapansin din nya ang pagbabago sa akin. I told him na I feel we’re being to close for comfort. I mean, physically speaking. Kasi lagi kaming nagkikita ngayon and I feel it doesn’t leave any space for me to miss him. Ang gulo talaga. I told him there are times na I get bored also. He said siguro nga dahil madalas kaming magkita. So ano nga ba ang solusyon? Sabi ko let’s go back to our old schedule wherein we only see each other twice a week. Okay pa ako nun e. We don’t fight. Hay… I think phase lang ata ito. I mean we’ve been together for two years now and we’re too familiar with each other. Hindi naman sa nakakasawa sya. I think ganun lang talaga ang relasyon. Make an effort to make it work when times like this occurs. Ayoko naman ng long distance relationship. I’ve tried it before and it didn’t work for me. Siguro tama lang yung katulad sa amin. May schedule lang. Pero minsan pwede rin yung mga biglaang pagkikita. Hehehe!

Hay… Sakit sa ulo kung iisipin. Dapat itigil ko na ito. Ika nga ni Jet, “wag na tayong mag away please?” Sino bang gustong mag away diba? I’m just thankful na hindi mainitin ang ulo nya, yung tipong maiksi ang pasensya or immature. Na tipong patol lang ng patol sa pag-aaway kaya lalong lumalala.

Ayoko ng mag away. Gusto ko nang maging masaya kami ulit just like old times. Basta.

Lessons learned:
1. Compromise
2. Understand
Minsan, naiisip ko kung bakit sya ang pinili ko. Bakit nga ba? I have this gut feeling na tama yung ginawa ko. Na may rason kung bakit ko sya nakilala, kung bakit ako nahulog sa kanya at kung bakit naging kami. Inspite the age gap and different generation. Na everytime kong iisipin, di ako makapaniwalang nasasakyan ko naman kung ano mga hilig nya at ganun din sya sa akin. Nakakagulat lang talaga.

Feeling ko rin he's just right for me. He's the kind of person na oo pinagbibigyan ako sa mga gusto ko pero may hanganan. Nagsasalita kung sumusobra na ako. Pag feeling nya na out of line na ang pagiging stubborn ko yun... dun sya nagsasalita. At minsan humahanga ako sa kanya dahil malakas ang loob nyang kontrahin o i-criticize ang ugali ko in a way na I don’t find it offending but parang mas matanda pa sya sa akin. Ako naman matatameme lang. At hindi rin sya yung tipong oo lang din ng oo sa mga bawat desisyon ko. In short alam nya kung saan lulugar at alam kung pano ako i-handle. Nakahanap ako ng katapat ko. Kasi I feel na in a relationship I need to be in total control at all times. And if I feel na weak yung personality ng guy, I knew na magkakaron kami ng problema, or if the guy’s palaban masyado yung tipong laging kontra rin at hindi rin marunong mag analyze ng nangyayari sa amin at di rin marunong i-control ako, the relationship is doom already.

For the first time, I feel controlled in a way na I don’t feel nasasakal ako and I feel I don’t have to be in total control for a relationship to work. And I don’t know why I’m feeling this emotion right now, when I know na okay naman yung guy na karelasyon ko. Hay naku divina! Stop expecting too much. Don’t label. Relax.

Lessons Learned:

1. Less expectation is better - as always
2. Relax

Tama na nga.

~~~~

I’m addicted again to cHoCoLaTeS. Kakauwi lang kasi ng mother ni Jai from Canada. Nagpabili ako kay Jai ng chocolates sa DutyFree. Goodness… I couldn’t get enough of Kisses. Tsk tsk tsk! Sarap eh!!! Especially pag depress ka.. Hehehe! Hay nako! Chocoholic!

~~~~

Humihilik pala ang aso noh! Hehehe! Aliw! Mandy is asleep. Sarap tulog ng baby ko… Lamig kasi… Si Lisa naman ayun… Nagupitan ko rin ang nails nya habang tulog kanina. Pag gising kasi yan gugupitan mo e mag aaway lang kami.

~~~~
Hay… Time for bed.

No comments: